Poradnia

1) Watykan to miasto-państwo i z definicji nie można jednoznacznie określić, którą część należałoby wziąć pod uwagę przy zapisywaniu nazwy mieszkanki (miasto czy państwo). Możemy się w pewnym stopniu posiłkować uzusem (zwyczajem) - wydaje się, że Watykan częściej odbieramy jako państwo, częściej też forma żeńska występuje zapisana wielką literą (Watykanka). Taki też zapis znajdziemy w słowniku języka polskiego w wersji online: Watykanka 'obywatelka Watykanu' (https://sjp.pwn.pl/slowniki/Watykanka.html).
2) Na określenie mieszkanki Żywca funkcjonuje inna nazwa, niż Pan proponuje. Mieszkanka Żywca to żywczanka, a mieszkaniec - żywczanin (nazwy mieszkańców miast zapisujemy małą litera). Poprawne formy mieszkańców tej miejscowości (wraz z odmianą) podaje m.in. Słownik gramatyczny języka polskiego (http://sgjp.pl/leksemy/#1176624/żywczanka).
Przyrostek -ec występujący w nazwie Żywiec pomijamy przy tworzeniu nazwy mieszkańców, podobnie jak np. w nazwie ostrowczanka od nazwy miejscowej Ostrowiec.
Dodajmy też, że mimo istnienia typowych przyrostków, które służą do tworzenia nazw mieszkańców, możliwe są również przyrostki o nieregularnym charakterze. Taka nieregularność wynika z pochodzenia nazw, a także zwyczaju używania określonych form nazw mieszkańców (uzusu językowego).

Cząstka foto- tworzy wyrazy złożone wskazujące na ich związek znaczeniowy z fotografią (lub ze światłem). Zgodnie z zasadami pisowni rzeczowniki złożone zapisujemy łącznie, dotyczy to także tych wyrazów, w których jako pierwszy człon występuje foto-.
Tak więc poprawne będą zapisy: fotoprodukt, fotoksiążka itp. Podobnie jest zapisywana utrwalona już w języku fotokopia.

Wątpliwość w pytaniu dotyczy rodzaju gramatycznego, a nie płci.
Odmiana rzeczownika rodzaju żeńskiego nie powinna sprawiać kłopotu. "Hostessa" odmienia się tak, jak inne rzeczowniki twardotematowe tego rodzaju (żona, woda itp.). W mianowniku liczby mnogiej przyjmuje końcówkę -y: "hostessy". Informacje na temat omawianego rzeczownika można znaleźć w słowniku języka polskiego online, link poniżej:
https://www.wsjp.pl/index.php?id_hasla=75280&ind=0&w_szukaj=hostessa
Natomiast rzeczownik rodzaju męskiego "host" ('osoba, która na targach przedstawia, zachwala usługi, produkt') w podanym przez Panią znaczeniu występuje zdecydowanie rzadziej, jest też słabo przyswojony w języku polskim. Dlatego forma mianownika liczby mnogiej może sprawiać problemy. Z dwóch możliwych końcówek mianownika liczby mnogiej rzeczowników osobowych (-i, -owie) należałoby wybrać końcówkę -owie ("hostowie"), która jest bardziej wyrazista i ułatwia odczytanie osobowego znaczenia tego rzeczownika.
Warto dodać, że rzeczownik "host" zdecydowanie częściej jest używany w innym znaczeniu, jako 'komputer podłączony do Internetu, oferujący usługi wielu użytkownikom' (sjp.pwn.pl/sjp/host;2560837).

Słowniki języka polskiego notują przynajmniej dwa znaczenia rzeczownika biuro.
Jedno z nich odnosi się do obiektu - 'instytucja lub jej część, do której zadań należy wydawanie i gromadzenie dokumentów, prowadzenie korespondencji, załatwianie interesantów itp.; też: lokal tej instytucji' , 'placówka reprezentująca jakąś osobę, instytucję lub firmę, której pracownicy zajmują się sprawami dotyczącymi przychodzących do niej osób'.
Drugie znaczenie obejmuje osoby - `zespół urzędników pracujących w jakiejś instytucji; ludzie, którzy pracują w biurze`(https://sjp.pwn.pl/szukaj/biuro.html; https://sjp.pl/biuro; https://www.wsjp.pl/index.php?id_hasla=21800&id_znaczenia=2284212&l=3&ind=0 ).
W związku z tym zapis "biuro pracuje w godzinach..." jest uzasadniony w odniesieniu do osób pracujących w biurze, co potwierdza również użycie czasownika pracuje (odnoszącego się tutaj do wykonawcy osobowego). Możliwe jest też użycie sformułowania "biuro jest czynne...", w którym biuro występuje ze znaczeniem 'placówka, instytucja'.

Podanych przez Panią wyrazów "efektuacja", "efektuacyjność" nie notują słowniki języka polskiego. Słowniki ogólne zawierają słownictwo ogólnoodmianowe, zdarza się, że także specjalistyczne - i wówczas odpowiednie kwalifikatory precyzują zakres użycia, np. tech. (techniczny), biol. itp.
Kontekst użycia wyrazów efektuacja, efektuacyjność, który Pani przytacza (jak również inne użycia, jakie można znaleźć choćby w zasobach internetowych), każe widzieć w nich część terminologii związanej m.in. z marketingiem, zarządzaniem, psychologią społeczną. Tego rodzaju leksyka specjalistyczna dla określonej dziedziny nauki bądź działalności człowieka wymaga stosowania zgodnie z przyjętym w tej dziedzinie znaczeniem. A zatem możliwość użycia interesujących Panią wyrazów w tekście, ich znaczenie, łączliwość wyznacza literatura specjalistyczna ze wspomnianego zakresu. Trzeba też pamiętać o precyzji znaczeniowej, jaka obowiązuje wtedy, gdy stosujemy terminy w tekście, który ma mieć obieg naukowy.
Podsumowując, niespecjalista raczej nie oczekuje na co dzień wiedzy na temat efektuacyjnych modeli przedsiębiorczości, różnic między efektuacyjnym a przyczynowym podejmowaniem decyzji itp. Specjalista będzie natomiast oceniał poprawność użycia tych wyrazów i ich połączeń w konkretnym tekście na tle ustaleń dziedziny wiedzy, do jakiej przynależą. Zalecamy zatem sprawdzenie użyć tego terminu (terminów) i jego zasadność w odpowiedniej, specjalistycznej literaturze naukowej, ponieważ w niej jest wykorzystywany.

Podane przez Panią zdania nie budzą wątpliwości w tym zakresie, o jaki prawdopodobnie Pani pyta. Formy "słowo" i "wyraz" mają takie samo znaczenie podstawowe, na co wskazują definicje słownikowe. Definicje zwracają również uwagę na synonimiczność obydwu form, o ile oznaczają one jednostkę języka. Podobnie rzecz ujmuje Encyklopedia językoznawstwa ogólnego (pod red. Kazimierza Polańskiego), która uznaje "słowo" za synonim "wyrazu". W związku z tym w określonych kontekstach mogą być używane zamiennie, między innymi w tych zdaniach, które Pani przytacza.
Warto zaznaczyć, że użycie odpowiedniej formy zależy również od kontekstu, w którym występuje. "Wyraz" jest częściej używany w wypowiedziach (tekstach) specjalistycznych, w których pełni funkcję terminu mającego określone znaczenie nadane w danej dziedzinie. Wobec tego w tekstach językoznawczych i pedagogicznych używa się połączeń w rodzaju: uczeń wypowiada się pojedynczymi wyrazami, budowa wyrazu, końcówki fleksyjne wyrazu. Z kolei forma "słowo" występuje często w kontekstach wskazujących na ustne porozumiewanie się, mówienie (np. wypowiadać słowa, wymawiać słowa, skandować słowa). Jak widać, obydwa te zdania sa poprawne.

Wyrażenia "dzień dzisiejszy", w "dniu dzisiejszym" funkcjonują głównie w tekstach urzędowych, oficjalnych. W tego typu tekstach często używa się konstrukcji analitycznych, które mają charakter precyzujący ("dzień dzisiejszy", "dzień wczorajszy"). Trzeba jednak podkreślić, że wyrażenia "dzień dzisiejszy", w "dniu dzisiejszym" cechuje nadmiarowość znaczeniowa (wyraz "dzień" powtarza treść przymiotnika "dzisiejszy") i można je w związku z tym uznać za pleonazmy. Poza tekstami urzędowymi i oficjalnymi, w których już się utrwaliły, lepiej jest używać neutralnego stylistycznie określenia "dzisiaj".