Poradnia

Tworzenia nazw żeńskich od męskich nazw zawodów czy tytułów nie można, naszym zdaniem, łączyć z komizmem. Nie wydaje się, by słowo "graficzka" brzmiało komicznie, jest używane w różnego typu tekstach, na co wskazuje korpus języka polskiego (nkjp.pl/poliqarp). Nie jest to też problem, o którym można orzekać w kategoriach stosowności lub jej braku. Tworzenie nazw żeńskich jest odzwierciedleniem sytuacji, w której kobiety coraz częściej pełnią funkcje, wykonują zawody wykonywane wcześniej przez mężczyzn. System językowy (słowotwórczy) posiada odpowiednie środki, by takie nazwy utworzyć. Choć trzeba przyznać, że nie wszystkie przyjęły się w komunikacji oficjalnej, o czym decydują względy językowe oraz kulturowe. Wykładnikiem żeńskości nie zawsze są odpowiednie środki słowotwórcze (przyrostki), mogą nimi być także środki składniowe, np. powiemy: „Nie widziałem dziś jeszcze premiera” (o mężczyźnie) i „Nie widziałem dziś jeszcze premier” (o kobiecie).
Wśród językoznawców problem żeńskich nazw zawodów, tytułów jest od lat przedmiotem dyskusji, wielokrotnie też odpowiadano na podobne pytania. W tej sytuacji, aby nie powtarzać treści, polecamy lekturę tekstów, które z pewnością pomogą rozwiać Pani wątpliwości:
Rada Języka Polskiego
http://www.rjp.pan.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=1359:stanowisko-rady-jzyka-polskiego-w-sprawie-eskich-form-nazw-zawodow-i-tytuow
http://www.rjp.pan.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=1046:forma-eska-rzeczownika-qmarynarzq&catid=44&Itemid=145
Poradnia PWN
http://www.rjp.pan.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=1359:stanowisko-rady-jzyka-polskiego-w-sprawie-eskich-form-nazw-zawodow-i-tytuow