Poradnia

Podany przez Panią przykład użycia konstrukcji „to znaczy” jako wyrażenia nawiązującego do zdania poprzedzającego i dopowiedzenia nie jest użyciem typowym (normatywnym). Dodać trzeba, że zależności łączące zdania nie są jasne. W związku z tym trudno nam jednoznacznie rozstrzygać o interpunkcji. Wydaje się jednak, że nie ma potrzeby wstawiania przecinka po „to znaczy”, bo w podanym przykładzie raczej należałoby traktować to połączenie jako składnik całości „to znaczy często jest tak”.
Konstrukcja „to znaczy” wprowadza najczęściej wnioskowanie, omówienie, objaśnienie wcześniej podanej treści. Dodajmy, że zasady pisowni i interpunkcji ustalają interpunkcję „to znaczy” tylko w funkcji wyrażenia wprowadzającego wyjaśnienie. Podajemy poniżej tę zasadę interpunkcyjną:
[385] 90.J.1. Przecinek w wyrażeniach wprowadzających wyjaśnienia i wyliczenia
Z obu stron należy oddzielać przecinkami wyrażenia wprowadzające wyjaśnienia i wyliczenia, które rozpoczynają się najczęściej od czyli, to jest, to znaczy. Jeśli takie wyrażenia znajdują się na końcu zdania, drugi przecinek zastępujemy kropką lub równoważnym jej znakiem interpunkcyjnym, np. Znam go od dawna, to znaczy od dwudziestu lat, i ogromnie go cenię. Odwiedzę kraje południowej Europy, to jest Włochy, Albanię i Grecję.

Obydwie wersje zapisu są zasadniczo poprawne. Jednak różnica w interpunkcji w zdaniu wynika również z tego, jakie znaczenie chce Pani w nim przekazać. W analizowanych zdaniach ważną informacją dla odczytania intencji nadawcy jest zapis wielką literą słowa inwestor. Taki zapis wskazuje na odnoszenie nazwy Inwestor do konkretnej, ważnej dla Pani osoby, którą chce Pani wyeksponować w zdaniu. Można więc przypuszczać, że chce Pani raczej przekazać treść, którą wyraża pierwsze zdanie, bez przecinków. Drugie zdanie, w którym widoczne jest wyodrębnienie przecinkami nazwy inwestora, wskazuje na traktowanie inwestora jako pewnego przykładu.

Oczywiście, po słowie "tego" należy postawić przecinek, ponieważ połączenie "do tego" wprowadza kolejne wypowiedzenie - zdanie podrzędne. Przecinek można również umieścić po wyrażeniu "Po drugie", ponieważ konstrukcja zdania wskazuje na możliwość wystąpienia pauzy przed słowem "to".

Reguła ortograficzna (oznaczona w Zasadach pisowni i interpunkcji jako 90.G.1: https://sjp.pwn.pl/zasady/;629793) wskazuje, że przed spójnikiem "a" nie stawiamy przecinka, jeżeli w połączeniu z wyrazem "między" lub "pomiędzy" określa położenie lub wspólną cechę dwóch rzeczy. W zdaniach 1-3 mamy do czynienia z taką właśnie sytuacją, być może również we fragmencie zdania nr 4. W podanych zdaniach przecinka przed "a" nie stawiamy.

1) Poprawniejsze pod względem interpunkcyjnym jest zdanie drugie: "Czego się nauczyliśmy, budując zespoły specjalistów dla korporacji oraz dlaczego to może być ważne dla Twojej firmy w okresie po Covid 19?". Jednak występujący w nim imiesłowowy równoważnik zdania "budując zespoły specjalistów dla korporacji" wymaga wyodrębnia przecinkiem także po wyrazie "korporacji": "Czego się nauczyliśmy, budując zespoły specjalistów dla korporacji, oraz dlaczego to może być ważne dla Twojej firmy w okresie po Covid 19?".
2) Przecinek w zdaniu "Nie zrozumie, kto nie stracił" został postawiony poprawnie. Oddziela zdanie nadrzędne "nie zrozumie" od zdania podrzędnego "kto nie stracił".
3) W podanym zdaniu przecinki mogą jak najbardziej pozostać w tych miejscach, które Pani zaproponowała. Gdyby Pani intencja komunikacyjna była nieco inna, można by opuścić przecinki wyodrębniające dopowiedzenie "budująca zaufanie i zaangażowanie odbiorcy".

Jako poradnia językowa nie zajmujemy się ocenami szkolnymi, zasadami ich wystawiania i kryteriami ocen. Jeśli pyta Pani o same zasady zapisu, to należy sięgnąć do zasad polskiej interpunkcji. Jest to zasada 377 ("Zasady pisowni i interpunkcji"), którą przytaczamy:
[377] 90.G.2.
Przed spójnikami przeciwstawnymi a, ale, lecz, tylko oraz synonimicznymi (czyli, to znaczy, to jest, innymi słowy) stawiamy przecinek, np.
Mogłem tam pójść, ale po co?
Prawda zwyciężyła, a nie fałsz.
Jestem zamiłowanym podróżnikiem, czyli globtroterem.
Z przytoczonej zasady jasno wynika, że przed "czyli" należy postawić przecinek. Druga sprawa to konwencja zapisu tytułów na okładkach książek i ich stronach tytułowych, która rządzi się określonymi prawami. W tytule "Hobbit, czyli tam i z powrotem", umieszczonym na okładce lub stronie tytułowej w postaci złamanej - w dwóch liniach (Hobbit / czyli tam i z powrotem), nie stawia się przecinka, jeśli to łamanie wypada w jego miejscu. Tytuł na okładkach często jest jest złamany w następujący sposób:
Hobbit
czyli tam i z powrotem
Takie łamanie zwalnia wydawcę książki z postawienia przecinka po słowie Hobbit, ale nie zwalnia ucznia z jego zapisania.

Przecinki przed "że" i "to" są potrzebne ze względów składniowych i znaczeniowych. Wypowiedzenie jest zbudowane na bazie konstrukcji "nie dość, że …. , to jeszcze", w której przecinki wyodrębniają kolejne części składowe.