Poradnia

Czasownik potrzebować łączy się z dopełniaczem - potrzebować czego? Poprawną konstrukcję ma więc zdanie: Potrzebujesz ofert?
Warto dodać, że na tego typu pytania można znaleźć odpowiedź w internetowym słowniku języka polskiego: wsjp.pl. Na stronie hasła "potrzebować", w zakładce Składnia, znajduje się informacja o użyciu przypadka: https://wsjp.pl/index.php?id_hasla=38673&id_znaczenia=4499712&l=21&ind=0

Wydaje się, że większość odbiorców tego tekstu mogła zrozumieć to zdanie tak, jakby był w nim przecinek. To kwestia przyzwyczajenia do interpretowania tekstów w określony sposób. Przyznać jednak trzeba, że, tekst został skonstruowany niezbyt fortunnie, ponieważ wykorzystuje określony schemat składniowy, do którego jest przypisane pewne znaczenia, niemal w sposób automatyczny. Ze zdania może wynikać, że pracują Państwo "tylko dla pieniędzy". Naprawdę trzeba się dłużej zastanawiać, żeby to zdanie odczytać inaczej. Aby treść była rozumiana zgodnie z intencją nadawcy, wystarczyłoby zmienić pozycję "nie" w zdaniu, np.: Pracujemy dla Was nie tylko dla pieniędzy.

Czasownik dostarczyć, w zależności od znaczenia, wymaga użycia dopełniacza (czego?) lub biernika (co?). Jeśli ma znaczenie 'być źródłem czegoś, dawać', tak jak w przytoczonym zdaniu, wówczas łączy się z rzeczownikiem i towarzyszącymi mu określeniami w dopełniaczu: „dostarcza bardzo dobrych odpowiedzi”.
Niemniej, wydawnictwa poprawnościowe wskazują, że przy podmiocie nieosobowym (biologia inżynieryjna) możliwe jest również użycie biernika: „dostarcza bardzo dobre odpowiedzi”. Zalecają również nienadużywanie słowa „dostarczać" i zastępowanie go bardziej odpowiednim „dawać”.

Podany skrót oznacza w matematyce koniec przeprowadzonego dowodu. Odczytuje się go zgodnie ze zwyczajem przyjętym w środowisku matematycznym, czyli "co należało dowieść".

Oczywiście konstrukcje te mogą być używane wymiennie, obydwie są poprawne. Jednak istnieją między nimi pewne różnice znaczeniowe. Wielki słownik poprawnej polszczyzny podaje, że konstrukcja porównawcza z "niż" wskazuje na stopień nasilenia porównywanych cech, stanów, czynności. Natomiast konstrukcje z "od" nazywają tło porównania, element odniesienia dla porównywanej cechy, stanu. Różnice semantyczne obrazuje np. zdanie: "Bardziej mnie to boli niż dziwi", w którym możliwe jest użycie tylko przyimka "niż".

Wyraz mezoregion nie należy do słownictwa ogólnego, tak więc jego użycie w tekście niespecjalistycznym jest dyskusyjne. Trzeba bowiem postawić sobie pytanie, czy będzie przez odbiorcę, który nie ma wiedzy specjalistycznej z geografii fizycznej właściwie odebrane, czy będzie miało walor „objaśniający”, o którym Pan wspomina.
Aby odpowiedzieć na pytanie o poprawną budowę składniową, należałoby więc w pierwszej kolejności precyzyjnie określić znaczenie słowa mezoregion, jego typowy zakres użycia, połączenia z innymi wyrazami, które wskazują na składnię tego typu połączeń (pozwalają ją ustalić). Nie mamy wiedzy specjalistycznej, niemniej wydaje się, że mezoregion należy do grupy określeń typu megaregion, makroregion, region. A zatem można użyć konstrukcji: „Kielce leżą w mezoregionie Gór Świętokrzyskich", „Kielce leżą w obrębie mezoregionu Gór Świętokrzyskich". Konstrukcja „Kielce leżą w mezoregionie Górach Świętokrzyskich" nie jest gramatycznie poprawna.

Odpowiedź na Pani pytania można zacząć od tego (pytanie 1), że literę g(G) w polskim alfabecie wymawiamy jako "gie", dlatego też skrótowce wymawia się jako np. agiede (AGD). Taka wymowa jest zgodna z normą wzorcową języka polskiego. Wymowę z "ge" trzeba by uznać za potoczną, niestaranną. Przymiotnik pegeerowski, także rzeczownik pegeer, słowniki notują w tej postaci, co jednak nie oznacza, że należy je wymawiać zgodnie z zapisem. Wielki słownik poprawnej polszczyzny (red. Andrzej Markowski) oraz Wielki słownik języka polskiego online (wsjp.pl) podają wymowę: pe-gie-erowski, pe-gie-er. Wymowę typu pe-ge-er uznaje się za błędną.
Film "Wino truskawkowe" wykorzystuje potoczną odmianę polszczyzny, w związku z tym konstrukcje językowe używane w dialogach mają taki właśnie charakter. Warto nadmienić, że obecnie w języku wyróżnia się dwa poziomy normy: wzorcową i użytkową (potoczną). W zależności od sytuacji mówienia, cech bohatera filmu pod względem funkcjonalnym poprawne mogą być różne formy językowe. W sytuacji oficjalnej, wzorcowej podane zdanie będzie oczywiście zbudowane inaczej.