Poradnia

O użyciu przyimków "w", "na" w połączeniu z nazwami państw nie decydują względy gramatyczne, lecz semantyczne, a po części także historyczno-kulturowe. Przyjmujemy więc dziś pewien stan rzeczy, taki mianowicie, że istnieje grupa państw, z którymi łączymy przyimek "na". Są to państwa położone na wyspach (np. na Cyprze) oraz te, z którymi Polska pozostawała historycznie w bliższych relacjach, np. na Litwie, na Węgrzech. W pozostałych wypadkach stosujemy poprawnie połączenia z przyimkiem "w", np. w Hiszpanii.

W połączeniach liczebnika złożonego z pół (np. dwa i pół, pięć i pół, osiem i pół) i rzeczownika używa się dopełniacza liczby pojedynczej (np. metra, dnia, punktu). Poprawne jest zatem "uzyskał 5,5 punktu".

Zgodnie z normą fleksyjną nazwę Vistula należy odmieniać i stosować w wypowiedzi we właściwej formie przypadkowej. Wyrazy obcego pochodzenia, między innymi Vistula, odmieniają się zgodnie z odpowiednim wzorem odmiany rzeczowników.
Przedstawione przez Panią zdanie jest typowe dla tekstów reklamowych i marketingowych, w których często używa się nazwy marki, firmy w mianowniku (np. Vistula) zamiast form z właściwymi końcówkami przypadkowymi. Nazwę Vistula trzeba odmieniać, a w zdaniu użyć: dopełniacza - Vistuli i narzędnika - Vistulą ("Wróć do pracy w stylu Vistuli. W biurze, na uczelni, a może przy biurku w domu? Przygotuj się na powrót do pracy i szkoły z Vistulą").

Zasady nadawania imion zostały zmienione przez Ustawę z dnia 28 listopada 2014 r. Prawo o aktach stanu cywilnego, która weszła w życie 1 marca 2015 r. Opinia Rady Języka Polskiego z 2011 r. jest już nieaktualna, ale można ją traktować jako swego rodzaju zalecenie.
W artykule 59. wspomnianej ustawy czytamy, że wybrane imię lub imiona nie mogą mieć formy zdrobniałej oraz nie mogą mieć charakteru ośmieszającego lub nieprzyzwoitego, ale mogą być imionami obcymi. Można również wybrać imię, które nie wskazuje na płeć dziecka, ale w powszechnym znaczeniu jest przypisane do danej płci.
W świetle obowiązującego prawa dziecku można nadać imię Anja.

W języku polskim nazwy istot młodych, niedorosłych tworzy między innymi przyrostek -ę (także -ątko, -ak). Nazwy te można utworzyć doraźnie niemal od każdego rzeczownika oznaczającego żywą istotę (np. kocię, małpię, oślę, tygrysię, jaskółczę itd.), również od pawia.
Wobec tego, grając w scrabble, można posłużyć się rzeczownikiem pawię.

Odpowiadamy twierdząco. Tak, rzeczownik euforia ma gramatyczne formy liczby mnogiej. Mianownik liczby mnogiej przyjmuje postać "euforie". Niemniej rzeczownik ten zwykle występuje w liczbie pojedynczej, rzadko w mnogiej.
Pełny wzór odmiany podaje Wielki słownik języka polskiego online: https://wsjp.pl/index.php?id_hasla=11178&ind=0&w_szukaj=euforia

Sposoby zapisywania nazw własnych zawierających znaki, które nie występują w polskim alfabecie, a także dopuszczalną w tym zakresie wariantywność regulują Zasady ortografii i interpunkcji (red. E. Polański). Do podawanych przez Pana przykładów można zastosować zasady, do których podajemy poniżej linki.
Zapis zalecany przez zasady wyglądałby zatem następująco:
1. Browar na Rychtě albo Browar na Rychtie,
2. Bechlín, Bechlínie albo Bechlin, Bechlinie,
3. Skorkovskiego albo Skorkowskiego,
4. w Dolním albo w Dolnim,
5. děčínskiego albo dieczinskiego.
Zasady:
1. zasada 71.1 [266] https://sjp.pwn.pl/zasady/266-71-1-Znaki-diakrytyczne-w-zakonczeniach-nazwisk;629647.html
2. zasada 71.2 [267] https://sjp.pwn.pl/zasady/Pisownia-wariantywna;629648.html
3. zasada 71.6 [271] https://sjp.pwn.pl/zasady/Utrwalone-w-ortografii-cechy-fonetyczne-nazw-wlasnych;629652.html
4. zasada 71.7 [272] https://sjp.pwn.pl/zasady/Spolszczenie;629653.html