Poradnia

Pytania i odpowiedzi

 

22.09.2020

Jak akcentować imiona Arystoteles i Pitagoras?

Szanowni Państwo,
jak wymawiamy nazwiska filozofów: Pitagoras, Arystoteles itd.? Na którą sylabę pada akcent?

Imiona filozofów - Pitagoras i Arystoteles - są akcentowane w sposób typowy dla języka polskiego, czyli na przedostatnią sylabę. Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN podaje, że imię Arystoteles można akcentować również na trzecią sylabę od końca. W innych imionach filozofów: Sokrates, Anaksagoras, Anaksymander, Anaksymenes, Empedokles, Heraklit, Demokryt, Epikur akcent wyrazowy pada również na przedostatnią sylabę.

Poradnia

21.09.2020

Tylne drzwi, w tylnych drzwiach

Proszę o poradę dotycząca sformułowania:
W tylnych drzwiach czy tylnich? Które jest poprawne?

Aby uzyskać odpowiedź na tak proste pytanie, wystarczy zajrzeć do słownika języka polskiego online (w Internecie) i wyszukać wspomniany wyraz. Można skorzystać ze stron: https://sjp.pwn.pl/ (Słownik języka polskiego PWN) oraz https://wsjp.pl/index.php?pwh=0 (Wielki słownik języka polskiego). Wyraz wystarczy wpisać w okienko przeglądarki słownika, np.:
https://sjp.pwn.pl/szukaj/tylny.html
https://wsjp.pl/index.php?id_hasla=36713&ind=0&w_szukaj=tylny
Wielki słownik języka polskiego (wsjp.pl) podaje również odmianę wyrazu: https://wsjp.pl/index.php?id_hasla=36713&id_znaczenia=4532026&l=25&ind=0
Słowniki notują mianownik lp. wyrazu jako "tylny", zatem poprawne wyrażenie ma postać "w tylnych drzwiach".

Poradnia

16.09.2020

Co oznacza słowo archaizm?

Szanowni Państwo,
Mam pytanie dotyczące znaczenia słowa "archaizm". Oczywistym jest, że oznacza ono wyraz lub frazę, które były niegdyś używane, natomiast wyszły już z powszechnego użycia. Jednak w niektórych źródłach można znaleźć informację, że słowa "archaizm" można użyć w bardziej ogólnym znaczeniu - w odniesieniu do starych rzeczy, przestarzałych metod czy poglądów. Szczególnie interesuje mnie użycie określenia "archaizm" w odniesieniu do nieaktualnych opinii lub przekonań. Np.: "Przekonanie o tym, że palenie tytoniu sprzyja poprawie zdrowia to archaizm" lub "Pogląd, że kobietom łatwiej jest zdać egzamin na prawo jazdy to totalny archaizm".
Z góry dziękuję za odpowiedź.
Pozdrawiam

Jak słusznie Pani zauważyła, słowo "archaizm" ma różne znaczenia. Jedno z nich to znaczenie specjalistyczne używane w językoznawstwie, drugie znaczenie podstawowe. Wyraz archaizm może określać cechy języka, a także wskazywać na pewną przestarzałość, nieaktualność poglądów, opinii, postaw itp. Obydwa znaczenia notują słowniki języka polskiego. Podajemy poniżej definicję za Wielkim słownikiem języka polskiego PAN (https://www.wsjp.pl/index.php?id_hasla=86835&ind=0&w_szukaj=archaizm):
- w językoznawstwie (jęz.) 'wyraz, postać fonetyczna, znaczenie, forma fleksyjna wyrazu lub konstrukcja składniowa współcześnie odczuwane jako już w zasadzie nieużywane, z wyjątkiem tekstów stylizowanych na dawne'
- książkowe (książk.) 'zjawisko postrzegane jako przestarzałe i należące do minionej epoki'.
Warto zwrócić uwagę, że drugiej definicji towarzyszy kwalifikator "książkowe". Opatruje się nim jednostki używane jedynie w sytuacji oficjalnej, często jedynie w języku pisanym, głównie w celu podniesienia stylistycznej wartości wypowiedzi, popisania się erudycją itp. Podane przez Panią zdania zawierają słowo archaizm użyte w odpowiednim znaczeniu. Można zadać jedynie pytanie, w jakim kontekście występują te zdania.

Poradnia

11.09.2020

Major Eustace a miejscownik

Szanowni Państwo,
chciałabym się dowiedzieć, jak powinno odmieniać się imię/nazwisko Eustace. Zetknęłam się z nim w kontekście opowiadania Agaty Christie w zdaniu "chciała zemścić się na majorze Eustace’u". Ta forma mi nie pasuje, ale źle mi wygląda również forma "Eustasie", która brzmi lepiej.
Będę wdzięczna za rozstrzygnięcie.

Major Eustace, bohater opowiadania Agaty Christie, nosi imię bądź nazwisko, które jest w wymowie zakończone na spółgłoskę twardą "s" ([Justes]). Zapisana na końcu nazwiska samogłoska "e" nie jest wymawiana. W takim wypadku w miejscowniku nie stosuje się apostrofu (tak jak np. w dopełniaczu - Eustace'a), ponieważ końcowa spółgłoska tematu, czyli "s" ulega zmiękczeniu. Miejscownik ma zatem postać Eustasie.
Podobnie dzieje się w odmianie nazwisk: Joyce - Joyce'a - Joysie; Racine - Racine'a - Racinie czy Remarque - Remarque'a - Remarkiem. Podajemy tu mianownik, dopełniacz i miejscownik nazwisk.

Poradnia

10.09.2020

Pani Pastuła odmienia swoje nazwisko

Dzień dobry, chciałam zapytać o prawidłowe oznaczenie odmiany nazwiska Pastuła (w przypadku kobiety) przez przypadki.

Nazwisko Pastuła, którego nosicielką jest kobieta, odmienia się według wzoru rzeczowników żeńskich twardotematowych zakończonych w mianowiku lp. na -a, tak jak np. rzeczownik kobieta.
Formy kolejnych przypadków są następujące:
M. Pastuła
D. Pastuły
C. Pastule
B. Pastułę
N. Pastułą
Msc. Pastule
W ten sam sposób odmienia się również nazwisko męskie Pastuła.

Poradnia

09.09.2020

Do trzech razy sztuka - przecinki

1) Dzień dobry,
Które zdanie jest poprawne?:
Czego się nauczyliśmy budując zespoły specjalistów dla korporacji oraz dlaczego to może być ważne dla Twojej firmy w okresie po Covid 19?
czy:
Czego się nauczyliśmy, budując zespoły specjalistów dla korporacji oraz dlaczego to może być ważne dla Twojej firmy w okresie po Covid 19?

2) Witam. Czy w podanym wyrażeniu przecinek został użyty poprawnie?
Nie zrozumie, kto nie stracił.
Dziękuję. Pozdrawiam.

3) Dzień dobry,
uprzejmie proszę o rozwianie wątpliwości, czy w poniższym zdaniu przecinki zostały właściwie umieszczone:
Zdobyte wykształcenie oraz wieloletnie doświadczenie w tym zakresie przekonało mnie, że sprawna i skuteczna komunikacja, budująca zaufanie i zaangażowanie odbiorcy, to klucz do sukcesu firmy.

1) Poprawniejsze pod względem interpunkcyjnym jest zdanie drugie: "Czego się nauczyliśmy, budując zespoły specjalistów dla korporacji oraz dlaczego to może być ważne dla Twojej firmy w okresie po Covid 19?". Jednak występujący w nim imiesłowowy równoważnik zdania "budując zespoły specjalistów dla korporacji" wymaga wyodrębnia przecinkiem także po wyrazie "korporacji": "Czego się nauczyliśmy, budując zespoły specjalistów dla korporacji, oraz dlaczego to może być ważne dla Twojej firmy w okresie po Covid 19?".
2) Przecinek w zdaniu "Nie zrozumie, kto nie stracił" został postawiony poprawnie. Oddziela zdanie nadrzędne "nie zrozumie" od zdania podrzędnego "kto nie stracił".
3) W podanym zdaniu przecinki mogą jak najbardziej pozostać w tych miejscach, które Pani zaproponowała. Gdyby Pani intencja komunikacyjna była nieco inna, można by opuścić przecinki wyodrębniające dopowiedzenie "budująca zaufanie i zaangażowanie odbiorcy".

Poradnia

09.09.2020

Odsetek..., czyli o uzgadnianiu form gramatycznych w zdaniu

Dzień dobry, bardzo proszę o odpowiedź, jak powinny brzmieć następujące zdania (i dlaczego):
Uwagę zwraca jednak duży odsetek badanych, którzy uważają (który uważa), że... Za takim wnioskiem przemawia także wysoki odsetek badanych mających (mający) trudność w ocenie...
Bardzo dziękuję za pomoc.

Podane zdania powinny mieć konstrukcję: Uwagę zwraca jednak duży odsetek badanych, którzy uważają, że... oraz Za takim wnioskiem przemawia także wysoki odsetek badanych mających trudność w ocenie... W obydwu przykładach kolejne części zdania odnoszą się do słowa "badanych", zarówno rozwinięta przydawka imiesłowowa ("mających trudność"), jak i zdanie podrzędne rozwijające ("którzy uważają"). W związku z tym powinny dostosować swoją formę gramatyczną do określanego słowa ("badanych") na zasadzie związku zgody. O dostosowaniu formy orzeczenia, przydawki i spójnika do "badanych" (a nie "odsetka") decyduje w głównej mierze znaczenie osobowe połączenia "odsetek badanych". Rzeczownik "odsetek" wymaga dookreślenia pod względem znaczeniowym (odsetek - czego/ kogo, np. odsetek zabytków w danym mieście, odsetek młodzieży). Charakter tego dookreślenia (osobowy - nieosobowy) jest istotny, bo znajduje odzwierciedlenie w formie gramatycznej danego orzeczenia, a także w formie gramatycznej innych określeń.

Poradnia