Poradnia

Słowniki języka polskiego nie notują słowa makulować. Sądzić można, że słowo to funkcjonuje w środowiskowej, specjalistycznej odmianie języka osób związanych z archiwizacją dokumentów, przetwórstwem surowców wtórnych, produkcją papieru itp. Analiza danych korpusowych wskazuje, że w wąskim środowisku używane są słowa: makulacja i makulowanie ze znaczeniem ‘niszczenie dokumentów’. Możliwe jest zatem wykorzystanie słowa zmakulowane, które wypełnia pewną lukę w słownictwie środowiskowym (zawodowym). Jego użycie zależy jednak od sytuacji komunikacyjnej, w której się pojawi, od odbiorców. Dla znacznej części użytkowników języka będzie nieczytelne, niejasne. Słowa makulować, zmakulowane mają bardzo wąski, środowiskowy zakresie i są zrozumiałe jedynie w określonym środowisku zawodowym.

Szop, czyli 'zakład produkcyjny w getcie warszawskim podczas okupacji hitlerowskiej', w dopełniaczu liczby mnogiej ma postać szopów. Użyta przez Panią w zdaniu forma szopów ma więc prawidłową końcówkę fleksyjną i jest poprawna.
W odmianie wyraz szop ma następujące formy przypadkowe w liczbie pojedynczej: M. szop, D. szopa, C. szopowi, B. szop, N. szopem, Msc. (o) szopie, W. szopie. W liczbie mnogiej: M. szopy, D. szopów, C. szopom, B. szopy, N. szopami, Msc. (o) szopach, W. szopy.

Wielki słownik języka polskiego podaje ogólną definicję wysłannika: `osoba wysłana dokądś w określonym celu` (www.wsjp.pl). W różnych kontekstach wysłannik jest uzupełniany określeniami wskazującymi na tego, kto wysyła dana osobę, np. wysłannik prezydenta. Możliwe są też połączenia wysłannik redakcji, wysłannik gazety itp. W tekstach medialnych te połączenia są również używane, co można zauważyć na stronach internetowych mediów (np. Wysłannik TVP Info próbował „sprowokować” uczestniczki... ; Podczas spotkania z wysłannikami największych redakcji z krajów grupy G8...) czy w przykładach z Narodowego Korpusu Języka Polskiego (wysłannik „Gazety”...; wysłannik naszego pisma...).
Bardziej utrwalona, czytelna, stylistycznie neutralna jest nazwa korespondent z określeniami precyzującymi, np. agencyjny, prasowy, radiowy, telewizyjny, zagraniczny; frontowy, wojenny itd. (www.wsjp.pl).
Niewątpliwie nazwa korespondent wyraźniej wskazuje na profesję dziennikarską, natomiast nazwa wysłannik ma szersze znaczenie i jest częściej używana w odniesieniu do osób spoza tej profesji. Ale nie zapominajmy też, że pełna ocena użycia wyrazu jest możliwa wtedy, gdy uwzględnimy kontekst i okoliczności jej zastosowania oraz zwyczaj językowy przyjęty w środowisku zawodowym.

Ze znaczenia wyrazu aranżować (zaaranżować) wynika, iż w podanym zdaniu, w połączeniu z wyrazem kwiaty, nie jest on użyty właściwie. Wielki słownik języka polskiego podaje następujące znaczenie wyrazu zaaranżować: `zorganizować jakąś przestrzeń, np. mieszkanie, wystawę, obraz lub fotografię w jakiś sposób` (www.wsjp.pl). Możliwe są zatem połączenia wskazujące na rodzaj przestrzeni, np.: zaaranżować mieszkanie, otoczenie, ogród, balkon, mieszkanie itp. Kwiaty mogą być natomiast jedynie częścią, elementem aranżowanej przestrzeni.

Odpowiedź na postawione przez Panią pytanie przynoszą słowniki języka polskiego. Podajemy poniżej znaczenia wyrazu „atencja" notowane w słownikach online:
1.`szczególny szacunek, względy okazywane komuś`
(https://sjp.pwn.pl/szukaj/atencja.html),
2.`szczególny szacunek okazywany jakiejś osobie lub idei, wynikający z uznania jej za niezwykle wartościową`, `szczególne zainteresowanie, jakie wzbudza ktoś lub coś u innych ludzi' 
(https://www.wsjp.pl/index.php?id_hasla=50012&ind=0&w_szukaj=atencja).
Znaczenia ujęte w punkcie 2. są opatrzone w słowniku kwalifikatorem książkowe, co oznacza, że wyraz może być używany jedynie w sytuacji oficjalnej, w języku pisanym, głównie w celu podniesienia rejestru stylistycznego wypowiedzi. Inne słowniki języka polskiego kwalifikują ten wyraz jako przestarzały.
Właściwe znaczenie wyrazu "atencja" odnosi się więc do szacunku, uznania, a także zainteresowania. W komunikacji potocznej, prawdopodobnie pod wpływem języka angielskiego, spotyka się użycie wyrazu atencja w znaczeniu `uwaga`. Trudno jednak  to znaczenie uznać za poprawne.

Słowo gadzio jest odmienne. Wszystkie formy przypadkowe, które Pani podała są prawidłowe. Całość odmiany wygląda następująco:
Liczba pojedyncza: M. gadzio, D. gadzia, C. gadziowi, B. gadzia, N. (z) gadziem, Msc. (o) gadziu, W. gadziu.
Liczba mnoga: M. gadziowie, D. gadziów, C. gadziom, B. gadziów, N. (z) gadziami, Msc. (o) gadziach. W. gadziowie.

Z językoznawczego punktu widzenia warto spojrzeć do słownika języka polskiego i zapoznać się z definicją słowa rzecz, a następnie sprawdzić, czy naleśnik można uznać za rzecz. Polecamy niezawodny Wielki słownik języka polskiego PAN (online: wsjp.pl) i podajemy link: https://wsjp.pl/index.php?id_hasla=32374&id_znaczenia=5000285&l=22&ind=0
Osobno podajemy definicję słowa rzecz ze słownika:
rzecz - 1. przedmiot materialny
'każdy materialny element rzeczywistości, postrzegany zmysłami jako odrębny, zwłaszcza dający się dotknąć i wziąć do ręki'.
W świetle tej definicji naleśnik spełnia kryteria bycia rzeczą.